Drodzy Klienci, w tym tekście, chcielibyśmy Was zapoznać z tematyką oznaczeń widniejących na opakowaniach płytek. Nie jest to wiedza, która musicie zapamiętać ale warto zapoznać się z nią zanim wybierzecie się na zakupy – z tą wiedzą nie będziecie się czuli jak małe dziecko we mgle.
Parametrów klasyfikujących płytki jest wiele – każdy z nich jest określany podczas badań laboratoryjnych. Poniżej postaramy się przybliżyć Wam najważniejsze z nich, które są fundamentalne podczas wyboru płytek zależnie od ich przeznaczenia.
Odporność na ścieranie – oznaczenie PEI.
Moi Drodzy, parametr ten jest istotny – pozwala określić żywotność płytki oraz docelowe miejsce ułożenia. Wiadomo przecież, że płytki ściennej nie pozwolimy położyć sobie na podłodze....w odwrotnej kolejności nikt Wam tego nie zabroni.
A teraz odrobina wiedzy technicznej abyście mogli sobie wyobrazić w jaki sposób płytki są klasyfikowane do odpowiednich grup ścieralności.
Badanie jest przeprowadzone w fabrycznym laboratorium. Płytka, która ma być mu poddana wkładana jest do specjalnego urządzenia, na jej powierzchni umieszczana jest specjalnie obciążona tarcza, która ruchem obrotowym trze o powierzchnię płytki. Urządzenie wykonuje określoną przepisami ilość obrotów po czym płytka jest zdejmowana i poddawana oględzinom. W świetle o natężeniu, które określa specjalna norma, w odpowiedniej odległości od oczu patrzącego, pracownik fabryki sprawdza, czy działanie maszyny przyniosło widoczne efekty. Jeżeli na powierzchni płytki nie widać wytartego przez tarczę kółka, płytka wraca do urządzenia, na kolejny cykl obrotów (tarcie odbywa się dokładnie w tym samym miejscu). Potem znowu jest oglądana. I tak do momentu aż można rozpoznać różnicę między tą częścią płytki, która była tarta, a resztą. Ustalając ilość obrotów, jaką wytrzymała płytka, bierze się pod uwagę ostatni cykl, dla którego nie było jeszcze widać zmian.
Klasyfikacja PEI.
1.PEI I - 150 obrotów, oznacza płytkę tak słabą, że powinno się myśleć o niej wyłącznie w kategoriach „ściennych”.
2.PEI II - 600 obrotów, płytki o takiej odporności można układać na podłogach tych pomieszczeń, w których chodzi się w normalnym obuwiu, ale ruch w nich jest mało intensywny.
3.PEI III - 750 i 1500 obrotów, parametr wystarczający dla użytku we wszelkich pomieszczeniach w obiektach prywatnych – również holach i korytarzach, przylegających do drzwi wejściowych do budynków, a także w pokojach i łazienkach hotelowych, salach chorych w szpitalach oraz na tarasach i balkonach.
4.PEI IV - od 2100 do 12000, posiadają płytki, które można układać w niewielkich sklepach, restauracjach, kawiarniach, za wyjątkiem okolic stanowisk kasowych oraz tych miejsc, w których jest wejście z zewnątrz.
5.PEI V - powyżej 12000 obrotów, tego rodzaju płytki mogą być stosowane wszędzie tam, gdzie jest bardzo wysokie natężenie ruchu – w galeriach handlowych, na dworcach.
Istnieją również płytki podłogowe, dla których nie stosuje się oznaczenia PEI – to gresy barwione w masie oraz klinkiery. Zakłada się, że tego rodzaju materiały, nawet podczas zużywania nie zmieniają swojego wyglądu, zatem traktuje się je tak, jakby miały one piątą klasę odporności na ścieranie.
Antypoślizgowść płytek - oznaczenie R.
Tym parametrem będą zainteresowani Ci z Was, którzy szukają płytek do pomieszczeń narażonych na działanie wody i wilgoci. Zastosowanie niewłaściwych płytek może zagrażać bezpieczeństwu użytkowników.
Oznaczenie antypoślizgowści odbywa się w warunkach laboratoryjnych z udziałem testera, którego można uznać za kaskadera.
Nasz kaskader przyodziewa znormalizowane obuwie i zostaje wpięty w specjalną uprząż, która ma go uchronić przed wypadkiem. Następnie bohatersko staje na pochylni, do której przymocowane są płytki poddawane testowi. Płytki dodatkowo są pokrywane środkiem ułatwiającym poślizgnięcie – olejem. Pochylnia, wraz z testerem, jest stopniowo ustawiana pod coraz większym kątem. Badanie jest prowadzone aż do momentu, kiedy osoba testująca zaczyna się ześlizgiwać z płytek. W ten sposób ustalany jest krytyczny kąt poślizgu, od którego z kolei zależy jaki płytka ma parametr antypoślizgowości.
Norma rozróżnia pięć podstawowych grup oznaczeń płytek.
Klasy antypoślizgowości
Krytyczny kąt poślizgu
-
Klasy antypoślizgowości
Krytyczny kąt poślizgu
R9
6° - 10°
R10
10° - 19°
R11
19° - 27°
R12
27° - 35°
R13
> 35°
Tab.1. Klasyfikacja antypoślizgowości wg normy PN-EN14411:2009.
Płytki o wysokiej klasie antypoślizgowości najlepiej stosować w miejscach gdzie istnieje podwyższone ryzyko poślizgnięcia się np. na schodach i w strefach wejściowych.
Mrozoodporność płytek, a nasiąkliwość płytek ceramicznych.
Jeśli ktoś z Was poszukuję płytek, które mają być zastosowane na zewnątrz i chce dobrze przygotować inwestycję musi przywiązać szczególną uwagę do zagadnienia mrozoodporności.
Produkty zakwalifikowane do tej grupy są przeznaczone do stosowania jako okładziny zewnętrzne, narażone są na kontakt z wodą oraz działanie niskiej i zmiennej temperatury.
Klasyfikacja płytek zależna jest od parametru nasiąkliwości (E), który określa stopień chłonności okładzin ceramicznych. Płytki o zwartej strukturze, z mniejszą ilością mikroporów będą mniej chłonęły wodę. Płytki zastosowane na zewnątrz, nasiąknięte wodą opadową, w momencie spadku temperatury poniżej 0°C ulegną zniszczeniu. Zamarzająca woda zwiększa swoją objętość, osłabiając strukturę płytki. Dlatego proszę pamiętać, ze parametr nasiąkliwości ważny jest przy płytkach stosowanych na zewnątrz. Zależność jest więc taka, im mniejsza nasiąkliwość, tym lepsza mrozoodporność.
Poniżej prezentujemy Wam klasyfikację nasiąkliwości.
-
Klasy nasiąkliwości płytek.
E - nasiąkliwość płytek ceramicznych.
I - płytki o małej nasiąkliwości
E≤ 3%
II - płytki o średniej nasiąkliwości
E > 3% i E < 10%
III - płytki o średniej nasiąkliwości
E ≥ 10%
Tab.2. Klasyfikacja nasiąkliwości płytek wg normy PN-EN14411:2009.
W ramach komentarza do powyższej tabeli zapamiętajcie proszę to, że nasiąkliwość płytek ściennych nie ma tak dużego znaczenia i wynosi często 10% i więcej. Płytki podłogowe stosowane wewnątrz pomieszczeń mogą mieć nasiąkliwość w granicach 3-6%, ale płytki ceramiczne zewnętrzne, narażone na warunki atmosferyczne i niską temperaturę, poniżej 3% (takie płytki uważa się za mrozoodporne). Dla przykładu, płytki gresowe mają często znacznie lepszy parametr nasiąkliwości, nawet poniżej 0,5%.
Drodzy Klienci nie bądźcie zaskoczeni jeśli spotkacie się z kolejnym oznaczeniem, które jest nierozerwalnie związane z nasiąkliwością płytek – dotyczy ono płytek produkowanych w technologii prasowania na sucho (tzw. płytki z grupy B). Poniżej znajdziecie, krótki opis kategoryzacji dla ww. grupy produktowej:
1.B Ia – płytki gresowe do zastosowania na zewnątrz i wewnątrz (E = 0,5%).
2.B Ib – płytki podłogowe do wewnątrz i na zewnątrz oraz klinkier (E = 0,5%).
3.B IIa – płytki podłogowe do wewnątrz (E = 3%).
4.B IIb – płytki podłogowe do wewnątrz (E = 6%).
5.B III – płytki ścienne do wewnątrz (E = 10%).
GL i UGL – płytka szkliwiona czy nieszkliwiona, oto jest pytanie.
Drodzy Klienci jeśli weźmiecie do swych rąk katalog możecie znaleźć w nim właśnie takie oznaczenia – już śpieszymy z wyjaśnieniem cóż za informacja jest zaszyfrowana pod tymi skrótami.
GL oznacza płytki szkliwione (glazed) – ich powierzchnia pokryta jest warstwą barwnego szkliwa, które nadaje im estetyczny wygląd. To właśnie dzięki szkliwieniu zawdzięczamy wszelkie odcienie, kolory, dekoracje czy choćby efekt połysku na płytkach.
UGL zaś oznacza płytki nieszkliwione – są one zazwyczaj jednorodne na całej grubości, rzadko kiedy będziecie mogli w nich odnaleźć wzory lub dekorację. Ich najważniejszą cechą są wysokie parametry wytrzymałościowe.
Informacja o odcieniu płytki.
Drodzy Klienci przy zakupie płytek musicie koniecznie pamiętać o zwróceniu uwagi na odcień płytki – a dokładnie na to czy wszystkie kupione przez Was są w tej samej tonacji.
Każdy z producentów ustala wzorcowy odcień płytki. Płytki jaśniejsze lub ciemniejsze od wzorca są oznaczane kolejnymi tonacjami, które mogą być oznaczone cyframi lub literami. Płytki w ramach jednej tonacji są pakowane do oddzielnych kartonów. Produkty sklasyfikowane jako jedna tonacja nie powinny się różnić od siebie kolorystycznie, w sposób widoczny. Wyjątkiem są płytki, które z założenia są mieszanką kolorów lub tonacji. Przykładem takich płytek są np. imitacje kamienia naturalnego lub drewna.
Oznaczenie tonacji musi znajdować się na opakowaniu.
Kalibracja płytek.
Ostatnią kwestią, na którą musicie zwrócić uwagę jest kalibracja płytek.
Podczas procesu wypalania płytki mogą ulec lekkiemu odkształceniu pod względem wymiarów. Dlatego też są grupowane według kalibrów – podwymiarów. Konieczne jest by wszystkie zakupione przez Was płytki posiadały ten sam kaliber – pozwoli to Wam spokojnie spać, ponieważ uniknięcie problemu „rozjeżdżających” się płytek podczas ich układania. Niewielka różnica w wymiarach płytek może zburzyć poczucie estetyki w pomieszczeniu, do którego maja trafić.
Drodzy Klienci, kalibracje oraz tolerancje wymiarowe odnajdziecie na opakowaniach płytek – warto to skontrolować podczas odbierania materiałów z punktu sprzedaży lub podczas dostawy.
